Aardbeien brengen de lente terug!

Geen enkele vrucht geeft een lentegevoel zoals de aardbei dat doet!  Menig fruitverkoper zal beamen dat als de eerste zonnestralen van de partij zijn de aardbeien de toonbank over vliegen.  Binnen het fruitaanbod zijn de aardbeien dan ook het meest weergevoelig!

Onze geliefde aardbei is ook een adellijke vrucht.  Elk jaar is er een collegiale strijd tussen de telers in diverse regio's wie de vorst de eerste aardbeien van het seizoen mag aanbieden.

Voor het seizoen over is geven we u graag nog een simpel aardbeigerechtje mee:

Verloren krentenbrood met lentefruit en specerijen

4 dikke plakken krentenbrood
50 g boter
2 dl melk
2 eitjes
12 aardbeien
1 bakje frambozen
1 potje kersen op sap
basilicum
1 kaneelstokje
zwarte peper
2 kruidnagels

- Meng de melk met de eieren.
- Wentel de sneetjes brood in dit mengsel en bak in gesmolten boter.
- Snij de aardbeien in 4.  Doe ze in een pan met kersen, sap, kaneel, wat peper en kruidnagels.
- Laat even inkoken en voeg dan frambozen en basilicum toe.
- Serveer met de wentelteefjes.

Bio?!

Bioproducten zijn duidelijk duurder, maar zijn ze ook gezonder?  Of zijn ze lekkerder?  Waarom zou u voor bio kiezen?
Bio is natuurlijk en er mag niet bestreden worden met chemische middelen.  Er mogen wel natuurlijk/biologische bestrijdingsmiddelen worden gebruikt.  Bio is in eerste instantie duurder omdat het arbeidsintensiever is.  Daarnaast is de opbrengst meestal ook kleiner.
Bio is dus pesticidevrij.  Maakt dat bioproducten gezonder? Nee.
Koop dus bioproducten omdat u gelooft in het landbouwsysteem, omdat u een diervriendelijke landbouw wil, omdat het milieu minder belast wordt...  Toekomstgericht denken dus!

Wij promoten tijdens de bioweek graag lokale en seizoensgebonden producten.  Tijdens ons walking dinner op 11 juni kan u proeven van biokip, rabarber uit eigen tuin, de lekkerste aardbeitjes, fair trade vanille, lokale appeltjes,... reden genoeg toch?
Meer info op onze evenementenpagina!

Recht voor de raap

Raapjes zijn al van jongs af aan bekend bij kinderen. Naast de wortel belandt er ook vaak een raapjes in de schoen voor Sinterklaas. Hoe komt het dan dat bij het opgroeien de raap minder en minder populair wordt? Wortelen zijn zoeter, dat is alvast een verklaring. En veel huismoeders of – vaders weten niet wat aanvangen met een raap. Dan maar even terug naar grootmoeders tijd misschien? Een tot twee generaties geleden was de raap, en nog meer de koolraap, het voedsel van velen. Koolraap stond meer dan eens op oorlogsmenu's. En de kleinere raap vond zijn weg naar menige stoofpotten zoals de klassieke hutsepot.

Heden ten dage is de raap de koolraap in populariteit voorbij gestoken, maar veel rapen belandden nog steeds gewoon in de bak veevoer. De raap heeft geen grote culinaire traditie, ondanks vele mogelijkheden om ze zowel rauw (geraspt in combinatie met andere wortelgroenten), gekookt, gestoofd en zelfs gekarameliseerd te bereiden.

Nieuwe raapjes hoef je zelfs niet te koken.  Zoals veel primeurgroenten is alles eetbaar!

Ook in de taal merken we de invloed van de raap.  Aangezien ze vroeger vaak in de pot belandde, is de raap ook in menig spreekwoord te vinden.  'Nu zijn de rapen gaar' wil zeggen dat er onenigheid op komst is.  Recht voor de raap, waarbij de raap voor het hoofd staat, of een stuk in zijn raap/kraag, waar de raap voor het hele lichaam staat.

Gevulde raapjes

8 raapjes

1 ui

wat look

2 wortelen

1 wit van prei

1 ei

250g mascarpone

wat parmezaan en salie

• Schil de raapjes en kook ze gaar. Snij het kapje eraf en hol ze uit.
• Hak het vruchtvlees fijn.
• Snij ui, wortel en prei in brunoise en bak ze samen met de look. Meng de rest van de ingrediënten eronder (kaas, salie, ei, raap) en vul de raapjes.
• Zet ze 15 minuten in de oven.

Van arbeider tot fabrieksdirecteur

In de 19de eeuw kende Aalst een heropleving onder impuls van de vele textielfabrieken.  Goed nieuws voor de nieuwe klasse, de bourgeoisie, niet zo'n goed nieuws voor de arbeidersklasse die uitgebuit werd.

Nieuwe herenhuizen rijzen op in de stationsbuurt en deze zijn natuurlijk ook het kader voor talloze sociale evenementen.  Bijgeloof is in die tijd nooit ver weg, dus je kon maar beter nooit dertien gasten rond de tafel hebben (tenzij een van de gasten hoogzwanger was).  Men geloofde dat de eerste die de tafel verliet, binnen de twaalf maanden zou sterven.  Een optie was om gewoon allemaal tegelijk van tafel te gaan, maar in Parijs startte ook de traditie van de 'quatorzième', een man (of vrouw) die zijn (haar) brood verdiende door mee aan tafel te schuiven als veertiende gast.  Werkzekerheid had je natuurlijk niet, maar mee genieten van een diner en dan nog betaald krijgen, klinkt niet zo slecht als job.  Uiteraard moest de veertiende gast wel onderlegd genoeg zijn om te kunnen deelnemen aan de gesprekken aan tafel.

Een diner in de 19de eeuw bij de bourgeoisie brengt niet zoveel anders op tafel dan nu.  De keuken is sterk geïnspireerd door de Franse culinaire tradities: veel boter en room.  Groenten zijn er wel, maar vlees wordt meer gewaardeerd.  Voor de arbeiders was er een eentonig dieet van aardappelen en ajuinen, voor de burgerij raapjes, bloemkool, erwten, wortelen, ...

Meer weten over de 19de eeuw in Aalst?  Boek onze wandeling 'Van arbeider tot fabrieksdirecteur' met sneukels, dessertenbuffet of diner!
In samenwerking met Le Goût du Passé

Oogstseizoen

Op dit moment is er allerlei heerlijks en supervers te verkrijgen van groenten en fruit.  Appels, peren en tomaten springen er zeker uit nu.  Het aanbod op gebied van tomaten is zoveel ruimer dan vroeger: naast de gewone tomaat, vind je nu zeker overal trostomaten, pruimtomaten, kerstomaten of zelfs Coeur de Boeuf (een tomaat met een rare vorm die de uitvinder bedacht heeft met deze naam omwille van zijn gelijkenis met...) en een arrangement aan tomaatjes van groen tot geel tot bruinrood.  Hoe gezond een rijpe vrucht dan al niet mag zijn, de plant zelf is familie van de nachtschade (zoals de aardappelen) en dus uitermate giftig.  Oorspronkelijk afkomst uit Midden-Amerika werd de dieprode tomaat een lieveling in de Italiaanse keuken.  De familie Cirio bedacht voor het eerst het idee om tomaat in conserven te bewaren om de heerlijke smaak ook in de winter te kunnen genieten.  Deze ondernemende familie had tal van delicatessenzaken in Europa, van Parijs tot Sint-Petersburg, van Londen tot ... Brussel.  De oorspronkelijke delicatessenzaak is nu omgevormd tot een brasserie naast het beursgebouw en is nog steeds een pareltje van Brusselse art nouveau.  Maar ook in de supermarkt vindt u de Cirio's nog steeds terug: met hun blauw en rode etiketten staan ze nog steeds garant voor lekkere tomatenpuree en tomaten in blik!

Hou gerechten met tomaat simpel en combineer met producten die hun smaak optimaal tot hun recht laten komen, zoals basilicum, balsamico-azijn, mozzarella,...

Tarte tatin van kerstomaten

20 g boter

1 el witte wijnazijn

2 el bruine suiker

500 g kerstomaten

1 rol bladerdeeg

• Verwarm boter, azijn en suiker in een anti-aanbakpan.
• Snij de kerstomaatjes doormidden en plaats ze in de pan met de snijkant naar beneden.
• Plaats er de bladerdeeg over en druk aan aan de zijkanten.
• Bak 15 minuten in de oven op 220°C.

Pinda!

Aardnootjes, pinda's of goobers, worden zo genoemd omdat de peulen onder de grond groeien.  Ze werden door Portugese kolonisten naar Afrika gebracht nadat Columbus ze in Zuid-Amerika ontdekt had.  Het zijn geen echte noten; plantkundig gezien behoren ze tot de peulvruchten.  Dat is logisch als je de vorm bekijkt van de peul en de daarin liggende zaden (pinda's).  Omdat ze in een tropisch klimaat gedijen en gemakkelijk te telen zijn, zijn ze een belangrijke eiwitbron in de Afrikaanse voeding, omdat vlees er vaak schaars is.  Ze zijn ook bijzonder rijk aan antioxidanten die de lichaamscellen beschermen tegen hart- en vaatziekten en kanker.  Ze hebben bovendien ook een hoog gehalte aan 'gezonde' vetten (enkelvoudig onverzadigde vetzuren).

Massa's redenen dus om deze soep te maken!

Afrikaanse pindasoep

voor 6 personen

1 grote ui
2 t look
1 tl chilipeper
2 rode paprika's
250g wortelen
250 g aardappelen
3 stengels bleekselder
1,5 l groentebouillon
6 el pindakaas
1 klein blikje maïs
grof gehakte ongezouten pinda's voor de garnering

- Stoof eerst de ui en de look glazig.  Voeg het chilipeper toe en bak even mee.
- Voeg de rest van de groenten (fijngesneden) toe.  Stoof nog een 5-tal minuten en voeg dan de groentebouillon toe.
- Laat de groenten garen.  Mix de soep met de pindakaas en roer er dan de maïs en pinda's onder.

Turkse keuken

De Turkse keuken is een internationaal gewaardeerde keuken met een lange traditie.
De variatie van het eten in Anatolië komt voort uit de talloze invasies van vreemde volkeren, die een spoor van kookstijlen hebben achtergelaten in het gebied. Een andere reden voor de diversiteit van de Turkse keuken is dat, op hun weg uit Centraal-Azie, de Oghuz Turken in hun rijken zoals het Ottomaanse en Seljoekse Rijk, de bevolking van Iran, Irak, Egypte en de Balkan integreerde en hun kookkunst overnam. De Ottomaanse Sultans hadden in het Topkapi-paleis in Istanbul een gigantische keuken waardoor, onafhankelijk van de welstand van de bevolking, de luxueuze Turkse kookkunst, zoals wij die nu kennen, behouden bleef en uitgebreid werd. Op het platteland bleven daarnaast regionale en etnische keukens in stand. De traditionele Centraal-Aziatische Turkse keuken heeft ook veel blijvende invloed gehad op de keukens van Europa en het Midden-Oosten. Zo is yoghurt (ayran), het belangrijkste onderdeel van het Griekse Tzatziki, een typische Turkse nomadendrank.
De gerechten zijn meestal gebaseerd op vers fruit en groente, gegrild vlees of vis en vele soorten salades.
De diverse schotels worden vaak begeleid door yoghurt en sauzen.

Hieronder: Melkgelei geurend naar rozenwater, vijg en gevulde abrikoos